عبّاس کیست، قلبه ی دل، کعبه ولاست

عبّاس شمع جمع شهیدان کربلاست

عبّاس، ماه چار امام و دو فاطمه

عبّاس نور دیده ی اولاد مصطفاست

عبّاس یک مدینه ادب یک جهان حیا

عبّاس یک شهید نه یک کربلا وفاست

عبّاس یار و یاور و سقای اهل بیت

عبّاس شیر بیشه ی سر شبز نینواست

عبّاس تشنه بود و به دریا نمود ناز

عبّاس آب شد زعطش آب را نخواست

عبّاس ریخت آب روان را به روی آب

عبّاس گفت جام عطش آبروی ماست

عبّاس از دو دست و سر و جان و تن گذشت

عبّاس قد برای شهادت نمود راست

عبّاس زمزم جگر تشنه ی حسین

عبّاس مروه ای ست که ثاراللّهش صفاست

عبّاس دست یار ولایت زکودکی

عبّاس دوست دار امامت زابتداست

عبّاس دست پرور شیر خدا علی است

عبّاس دست و بازو و شمشیر مرتضاست

عبّاس آرزوی لب خشک تشنه گان

عبّاس پاسدار حرمخانه ی خداست

عبّاس آنکه در ادب و در وفا یکی است

عبّاس آنکه پشت حسین از غمش دوتاست

عبّاس در قلمرو ایثار سر فراز

عبّاس از سکینه خجل تا صف جزاست

عبّاس و آب هر دو خجل از لب حسین

عبّاس و نهر علقمه دو اسم دل رباست

عبّاس کیست آیه ی والشّمس و والقمر

عبّاس کیست سوره ی واللّیل و والضّحاست

«میثم» بگیر دامن عبّاس را به دست

عبّاس از تمام خلایق گره گشاست