عـــالم همــه محــزون و پریشان حسین است
شــام است ولـی شــام غریبان حسین است
از خـــون جگـــــر لالــــه فشــــانید کـه امشب
در مقتـــل خـون، فـاطمه مهمان حسین است
نـــازل شـــده قـــرآن همـه در مطبخ «خـولی»
یـــا کـــوفـه پـــر از نغمـــۀ قرآن حسین است؟
دریـــا جگــــرش ســـوختــه و آب شـــــده، آب
لـب‌تشنـــۀ لعـل لـب عطشــــان حسین است
ای بـــــاد بـــــه زخـــــم تــن اکبــر که رسیدی
آهسته بــزن بوسه که این جان حسین است
زینـب نگهـــش بـــر قـــــد خــــم‌گشتـــۀ زهــرا
زهـــرا نگهــش بـــر تـــن عــریان حسین است
صحــــرای بــــلا گشتــــه پــــر از لالـه و ریحان
گـــل‌هاش همـه زخـــم فــراوان حسین است
در تشنگـــــی روز جــــــزا چشمــــــۀ کـــوثــــر
چشمی‌ست که می‌گریدوگریان حسین است
از بـس‌کـه کـریم است کریم است کریم است
در مقتـــل خــون شمـر، ثناخوان حسین است
تـــرسـم کـــه بــه آتـش بکشانـد همه‌جـا را
«میثم» که پر از شعلۀ سوزان حسین است
