عرش حق یا کعبۀ اهل ولایی کربلا

تا ابد آغشته با خون خدایی کربلا

هم عبادتگاه خیل اولیا تا روز محشر

هم زیارتگاه کلّ انبیایی کربلا

گر چه باشد خاکت از خون غریبان لاله گون

خلق عالم را دیار آشنایی کربلا

بیشتر از کعبه و حجر و حجر دل می بری

خوبتر از مروه بهتر از صفایی کربلا

تربت فرزند زهرایی که از یک قبضه خاک

درد بیدرمان عالم را دوایی کربلا

صحنۀ جانبازی هفتاد و دو ثاراللّهی

قتلگاه زادۀ خیرالنسّایی کربلا

مضجع تنهای عشّاق به خون غلطیده ای

محفل سرهای از پیکر جدایی کربلا

هم به تحت قبّه ات کلّ دعاها مستجاب

هم به درد عالمی دارالشّفایی کربلا

خوابگاه اضغری یا قتلگاه اکبری

یا مزار یادگار مجتبایی کربلا

از نیستان تو می آید نوای عاشقان

نینوائی نینوائی نینوائی کربلا

گفت ثارالله در وصف تو کرب و البلاء

کربلایی کربلایی کربلایی کربلا

دل نه تنها میبری از «میثم» بی دست و پا

بلکه از خلق دو عالم دل ربایی کربلا