عزیز فاطمه جان جهان به قربانت

سلام بر لب عطشان و چشم گریانت

سلام بر تن مجروح و حلق مذبوحت

سلام بر سر خونین و جسم عریانت

سلام بر جگر خون و داغ های دلت

سلام بر شرف و غیرت جوانانت

سلام بر دُرّ دندان و غنچۀ دهنت

سلام بر لب خونین و صوت قرآنت

سلام بر علی اضغر که وقت دادن جان

به خنده داد تسلاّ به قلب سوزانت

سلام بر لحظات وداع اکبر تو

که وقت رفتن او رفت از بدن جانت

سلام باد به اشک خجالت عبّاس

که شد ز دیده روان بر گلوی عطشانت

سلام بر دل زینب که پیش دیدۀ او

عدو ز چار طرف کرد سنگبارانت

سلام باد به شیری که سایه بانت شد

برون کشید به دندان ز سینه پیکانت

سرت بریده شد امّا هنوز جاری بود

به چهره اشک روان از دو چشم گریانت

عجب نه گر که کنی خصم خویش را سیراب

سجیّه ات کرم و عادت است احسانت

الا خدات ثنا خوان کرامتت نازم

که گشته «میثم» آلوده مرثیت خوانت