امروز شنبه ، ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳
دلدادگان را وعده دیدار اینجاست

دلـــدادگـان را وعـدۀ دیــدار اینجاست

 

محمــل نگهداریـد یـاران یار اینجاست

بیــت‌الحـــرام مــــا از اول کـــربلا بــود

 

میقـات مــا صحــرای خـونین بــلا بود

ما جــامۀ احــرام پــوشیدیـم از خـــون

 

گـردیم دور دوست بــا رخسار گلگون

لبیک مــا لبخنـد زخــــم پیکـــر ماست

 

زمزم گلوی تشنه و چشم تـر ماست

هر گـام یـک حـج وصـال ماست اینجا

 

سعـی و صفـا و مـروه و مسعی ست اینجا

ما را بـــرای جـــانفشـــانـی آفـــریدند

 

این جــامـۀ گلــرنـگ را بـر مـــا بریدند

اینجا شــود دریـــا ز خـــون حنجــر مـا

 

گـردد تمـاشایی بـه نـوک نی سر ما

اینجا بـه پیکـر زخـم مـا آیات نور است

 

اینجا مدال سینه‌ها سم ستور است

اینجا شـود صـد پــاره جسـم اکبر من

 

از نــوک پیکـــان آب نــوشد اصغر من

اینجا شـود پـژمرده گـل‌های رســالت

 

ازچشم سقا می‌چکد اشک خجالت

اینجا بـه روی خـاک ریـزد هست سقا

 

افتـد بـه زیـر پـا چـو قرآن دست سقا

اینجا سنــان مـرحم شـود زخم تنم را

 

اینجا ببینـد فـــاطمه جــــان دادنـم را

اینجا زنــد فـــواره خــون از حنجــر من

 

قـــرآن بخــواند بـر فــراز نـی سـر من

اینجا بــه زیــــر خــارهــا طفلــم بمیرد

 

مثـــل دل مـــن دامنـش آتــش بگیرد

اینجا شود چون چوبۀ خشکی لب من

 

آبـــی نمـــاند غیــر اشــک زینـب من

اینجا رســــول‌الله آرد رو بــه ســـــویم

 

رنگیـن کنـد رخســار از خـــون گلـویم

 

اینجا ز چشم خلق عالم خون بجوشد

از برگ‌برگ نخـل «میثم» خون بجوشد