دو بیتی حضرت عبدالله

برای ترک سر، آماده بودم 
از اوّل دل به مهرت، داده بودم 
عموجان بر سرم، منّت نهادی 
من از قاسم، عقب افتاده بودم

دو بیتی

ز خون، گلرنگ شد آیینۀ تو 
فروشد نیزه، بر گنجینۀ تو 
الهی کور گردم تا نبینم 
زند قاتل، لگد بر سینۀ تو