امشب به زمین پیکر عریان حسین است شام است ولی شام غریبان حسین است با نالة ای وای حسین وای حسینا در کرببلا فاطمه مهمان حسین است پرپر شده از باد خزان لالة لیلا این دسته گل سرخ گلستان حسین است هر لاله خورد آب ز خون جگر سنگ هر نخل خمی سر به گریبان حسین است تا روز قیامت جگر آب کباب است پیوسته به یاد لب عطشان حسین است زخمی که بود بر گلوی نازک اصغر یک آیة ناخوانده ز قرآن حسین است این ساقی بی آب که جان داده لب آب سقای جگر تشنة طفلان حسین است یک خیمة آتش زده یک جمع پریشان این جمع همان جمع پریشان حسین است دوزخ شود از یک نگهش روضة رضوان آن دیده که گریانَد و گریان حسین است خونی که از آن نخل ولایت شده سرسبز والله قسم خون جوانان حسین است "میثم" که بود دامنش آلوده ز عصیان در روز جزا دست به دامان حسین است
