ای حــج دل بــر گــرد حائـر تـو
وی چـــارده معصــوم، زائـر تــو
گنج خــدا پنهان بــه سینۀ قم!
معصومـــه! زهــرای مدینـۀ قم!
درّ یتیـــم گنــجِ مهـــر عصمت!
انسیه‌الحــورا، سپهــر عصمت!
ســــر تـــا قـــدم آیینـــۀ ولایت
قـــــرآن روی سینـــۀ ولایــــت
زهــرای مرضیــه است مـادر تو
مریــم توســل جستـه بر در تو
جبـــریل اگــر رو جـانب قــم آرد
بـــر تـــو یریـــدالله عنکــــم آرد
آینـــــۀ روی امـــــام هفتــــــم
روح دو پهلـــوی امـــام هفتـــم
فیضیه را بر تربتت سجود است
فیضیـــۀ تـــو عالـم وجـود است
ریحانـــه الــــروح محمـدی تــو
سیب بهشت هشت احمدی تو
زهــرا کتـــاب الله، کوثـرش تــو
قم مسجـدالحرام و هاجـرش تو
نـــور جهانتـــاب ائمـــه‌ای تـــو
معصــومه‌ای بــاب ائمـــه‌ای تو
بــا آن که در قلب زمیــن نهانی
بــاب‌المــــراد اهــــل آسمانـی
زهــرا و زینب تــو یــک جمـالید
مــرآت حسـن ذات ذوالجلالیــد
توحیـــد دریــا و تــو دُر نـــابش
زهـراست خورشید و تو آفتابش
عصمت گلـی از نقش دامـن تو
پیــراهن زهـــراست بــر تـن تو
بـالای هـر گلـدستۀ تــو جبریل
زیبـد که بگشایـد زبان به تهلیل
بایــد در ایــوان تــو بــا حــلاوت
روح‌الامیـن قــرآن کنــد تــلاوت
صحنین تــو برتــر ز عـرش اعلا
قبـر تـو قبـر زینب است و زهــرا
ایوان تــو ای دخت پـاک موسی
دارالسلام مریم است و عیسی
شفیعـــۀ فــردای محشـری تو
نایبــــۀ عمّــــه و مـــادری تـــو
خورشیــد را نـور رخت وضـو داد
ذیقعـــده را میـــلادت آبــرو داد
آیینـــــۀ بـــــرادری و بـابــــی
یـک مـــاه در بیـــن دو آفتـــابی
در سیــر مصحف رخـت بـــرادر
یـــاد آرد از قــدر و جـــلال مادر
جــلال تـو ــجلال کبریـایی‌ست
شایستـۀ سیده النسایی‌ست
پدرکه چون جان به برت کشیده
بوی بهشت از سینه‌ات شنیده
زیبـد که ای یـاس بهشت طاها
گویــد پــــدر دربـــاره‌ات فـداها
بستــان علــم و حکـمت ائمــه
شـایستـــۀ تــو عـصمت ائمــه
بــاغ جنــان تقــدیم تـار مــویت
فردوس و رضوان دو گدای کویت
مـدح تــو از نطـق بشـر نیـــاید
جــــز از بــــرادر و پـــدر نیـــاید
باید ز طــوس آیـد امـام هشتم
وصف تــو را گویـــد به مردم قم
بالاتـری از وصف خلـق عالـم
قدر و جلال تو کجا و «میثم»؟
