ای قبلـــهگـــاه اهـــل ولا ســـامرای تـــو
بــــالاترین عبــــادت شــــیعه ولای تــــو
هــم نــور داده بــر همــه درس هــدایتت
هــم رهنمــای ماســت ســراج الهــدای تــو
آیینـــة رســـول خـــدایی و دیـــده انـــد
روی خـــدا بـــه روی محمـــد نمـــای تـــو
بیگانــه بــا خداســت بــه حــقّ خــدا قســم
آنکــو در ایــن جهــان نبــود آشــنای تــو
نزدیــک تــر ز جــان منــی ای عزیــز دل
هرچنـــد دورم از حـــرم بـــا صـــفای تـــو
وقتــی قــدم بــه برکــة شــیران گذاشــتی
صـورت گذاشــت شــیر درنـده بــه پــای تــو
دسـتی ز دل بـرآر و دعـا کـن بـه جـان مـا
ای جــان گرفتــه جــانِ دعــا بــا دعــای تــو
حتــی اگــر بــه گــرد حــرم آورم طــواف
باشـد دلـم بـه جانـب صـحن و سـرای تـو
بیمــار کــن مــرا کــه شــفا یــابم از دمــت
ای چشــم صــد مســیح بــه دارالشــفای تــو
کـــوری ، بـــه از ندیـــدن روی خـــدا نمـــا
لالــی ، بــه از نگفــتن مــدح ثنــای تــو
بـــالاتری از ایـــن کـــه بگوینـــد ســـیدی
باشـــد هـــزار حـــاتم طـــایی گـــدای تـــو
ای از ازل بـــــه عـــــالم و آدم امامتـــــت
مـــا را گـــدای ســـامره کـــن از کرامتـــت
آیــــا شــــود کنــــار ضــــریح مطهــــرت
یـک صـبحگاه جامعـه خـوانم بـه محضـرت
بگشــای لــب کــه خوانــده و دیدنــد جامعــه
نـــور اســـت نـــور ، نـــور کـــلام منـــورت
تنهــا وحــوش برکــه نگشــتند بــر تــو رام
گــردد بــه یــک اشــاره دو عــالم مســخرّت
آیینــة امــام رضــایی خــدا گواســت
دیدنـــد و گفتـــه انـــد رضـــای مکـــرّرت
وقتــی کــه بــا ســپاه تــو گردیــد رو بــه رو
میخواسـت جـان دهـد متوکـل برابـرت
بـر وصـل حـور و بـادة جنّـت چـه حـاجتش
آن کـــو شـــراب نـــور بنوشـــد ز ســـاغرت
توکعبــة دل اَســتی و دل ســامرای توســت
سـوگند مـیخـورم بـه تـو و جـد و مـادرت
تــو آفتــاب حســنی و آیینــه ات حســن
تو بحر بیکرانی و مهدیاست گـوهرت
ای چـارمین علـیدهمـین حجـت خـدا
ای کردگـــار عزّوجـــل مـــدح گســـترت
راهم بده که از دل و جـان مـیزنـم صـدات
در بــاز کــن کــه آمــده ام بــاز در بــرت
هر جـا بـه جـای جـای جهـان پـا نهـاده ام
دیــدم بــه صــحن ســامره ات ایســتاده ام
ای ســـرِّ مـــن رآیِ تـــو را عطـــر کـــربلا
سرداب و صـحن و تربـت پـاک تـو بـا صـفا
دشــمن تــو را بــه جانــب بــزم شــراب بــرد
قــرآن کجــا ، شــراب کجــا و شــما کجــا
؟ جــام شــراب کــرد تعــارف بــه حضــرتت
بـــاالله تـــو را نبـــود چنـــین نـــاروا روا
! آن کافری که کرد جسـارت بـه فاطمـه
پامـــال کـــرد از ره کـــین حرمـــت تـــو را
یـک عمـر بـود و بـود غـذای تـو خـون دل
دیگــر بــرای قتــل تــو زهــر ســتم چــرا
زد شــعله بردلــت متوکــل هــزار بــار
کــان بــی حیــا بــه مــادر تــو گفــت ناســزا
ای زادة حسـین بگـو بـا کـدام جـرم
نگذاشــت تــا کنــی ســفری ســوی کــربلا
هــرکس کــه بــود زائــر جــدا
غریــب تــو میشـد بـه خنجـر متوکـل سـرش جـدا
هــر چنــد پــاره شــد جگــرت از شــرار زهــر
راحــت شــدی از آن همــه انــدوه و ابــتلا
میــثم بــه بوســتان جنــان نــاز مــیکنــد
یــک شــب اگــر کــه راه دهنــدم بــه ســامر
