گو غیر کُشد زارم، من یار پسندیدم زاری نکنم هرگز کآزار پسندیدم
مبهوت به هر سویم آواره به هر کویم تا یوسف خود جویم بازار پسندیدم
هر کوچه که شد جایم بر غربت مولایم رخسار غریبی بر دیوار پسندیدم
با من همه بستیزید آتش به سرم ریزید او سوختنم خواهد من نار پسندیدم
مست نگه یارم دلباختۀ دارم در دار غمش تنها من دار پسندیدم
آن دختر دلبندم این خون دو فرزندم من در ره محبوبم ایثار پسندیدم
کوبید به سر سنگم سازید ز خون رنگم من یار پسندیدم. من یار پسندیدم
زخمم به بدن نیکوست اینگونه پسند اوست یک بار که تیغ آمد صد بار پسندیدم
هر بیت تو را «میثم» بیتی بجنان بخشم چون شیوه شعرت را بسیار پسندیدم
