امروز پنج شنبه ، ۹ فروردین ۱۴۰۳
حضرت قاسم وعبدالله ابن حسن

ای عمو! تنها امیدم در رهت ترک سر است این تن غرقه به خون مصحف پا مال من است ای عسلت از دم شمشیرها! ای جگر پارة امام حسن ماه در خون شناورم، قاسم شمع‌ها از پای تا سر سوخته (عبدالله ابن حسن)ای عمو پاره پاره شد بدنم گل من چرا زخمی از نیش خاری ثمـر ریـاضِ دلی علی، دُر فاطمه، گهـرِ حسن دوبیتی حضرت قاسمدو بیتی حضرت عبدالله ای عارضت، خرم‌تر از برگ گل یاس من دُرّ یتیم مجتبایم سپرت سینۀ مجروح و زره پیرهنت جان سپر، شمشیر آه دل، زره پیراهنم (مرثیه)بس که زخم از چار سو بنشسته بر زخم تنم (مرثیه)لالۀ سرخ پرپرم قاسم (مرثیه)عمو فدای جراحات پیکرت گردم (مرثیه)ای عروس بکر طبع انجمن آرای منای حرمت خانۀ معمور دل ( مدح ومرثیه)ای عمو نرم شد از سمّ مد جان بتن من (مرثیه)ای عمو تا نالۀ هَل مِن مُعینت را شنیدم (مرثیه)ای سینه ی شکسته دلان نینوای تو(در مدح و مصیبت حضرت قاسم علیه السلام)قرآنِ آیه آیه ی دامان من کجاست(جوان سیزده ساله)آیینــۀ جمــال خـداونــد ذوالجــلال!(حضرت قاسم)عسل سـرخ شهـادت چقـدر شیرین استای گل سرخ بوستان خلیلز خون نگار شدی باغ یاس پرپر منعسل سرخ شهادت چقدر شیرین است