امروز سه شنبه ، ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
جهانیان همه غرق عنایتند امشب

 

جهانیان همه غرق عنایتند امشب

صحیفه ها همه لبریز آیتند امشب

ستاره گان همه ماه هدایتند امشب

فرشته گان همه مست ولایتند امشب

مفسّران همه گرم روایتند امشب

روایتی که دهد مرغ روح را پرواز

نشاط، کوثر پیمانه ی رسول خداست

وجود، یکسره پروانه ی رسول خداست

بهشت روح ملک، خانه ی رسول خداست

نگاه خَلق به دُردانه ی رسول خداست

شب ولادت ریحانه ی رسول خداست

پر ملائکه ریزد به کوه و دشت حجاز

فرشته گان همه اطراف گاهواره ی او

ربوده دا زهمه انبیا نظاره ی او

نجات خلق دو عالم به یک اشاره ی او

مکان، محیط و زمان است یادواره ی او

هزار مرتبه هر روزِ ما هزاره ی او

که می برند به خاکش هزار سال نماز

جلال لم یزلی در جلال او پیداست

تمام نور زماه جمال او پیداست

رموز قرآن در خطّ و خال او پیداست

کمال وحی به عکس خیال او پیداست

زگریه و گُل لبخند و حال او پیداست

که مقتل است بر او، به زگاهواره ای ناز

سراج نور فشان محمّد است حسین

به هر کلام، زبان محمّد است حسین

بهشت روح و روان محمّد است حسین

هماره نُقل دهان محمّد است حسین

غذاش، شیره ی جان محمّد است حسین

زبان ختم رُسل را مکیده از آغاز

حسین کیست همه هستی رسول خداست

حسین کیست ندای خدا خدای نداست

حسین کیست درخشان ترین چراغ هدی است

حسین کیست که وجه خدا در او پیداست

حسین رهبر و سالار و سیّد الشّهداست

که با شهادت او شد ولادتش آغاز

حسین فُلک نجات بشر به طوفان هاست

حسین چشم و چراغ تمام انسان هاست

حسین کعبه ی دلها و قبله ی جان هاست

حسین شعله ی سوز دلِ مسلمان هاست

حسین باعث اشکی که وقف دامان هاست

حسین کیست که عالم به او برند نیاز

حسین کیست جهاد و عقیده و ایمان

حسین کیست حقیقت، حقیقت قرآن

حسین آیه ی نور است و سوره ی فرقان

حسین حصن حصین و حسین کهف امان

حسین رحمت پیوسته، لطفِ بی پایان

که دست عالم و آدم به سوی اوست دراز

فضیلت همه پیغمبران فضیلت اوست

قبولی همه طاعات در محبّت اوست

قلوب سوخته دل ها چراغ حکمت اوست

به هوش باش که هر روز روز نهضت اوست

عنایت و کرم و لطف و جود عادت اوست

خوشا کسی که به او راز دل کند ابراز

سلام بر تو که حقّ خونبهای توست حسین

سلام بر تو که دل نینوای توست حسین

سلام بر تو که جان مبتلای توست حسین

تمامک ملک خدا کربلای توست حسین

غریبی و دو جهان آشنای توست حسین

که لحظه لحظه برآید زتربتت اعجاز

تو اسم اعظمی و از همه عظیم تری

تو بهتر از ملک استیّ و برتر از بشری

تو بهترین پسر بهترین پیامبری

تو خون گرفته جمال خدای دادگری

تو در صیحفه ی طاعات مُهر معتبری

به توست طاعت، مقبول حیّ بنده نواز

قسم به روح بلند پیمبر اکرم

قسم به فاطمه بانوی عالم و آدم

قسم به نور و به فرقان و سوره ی مریم

قسم به عرش و به فرش و سپهر و لوح و قلم

دلی که روز نخستین ربودی از «میثم»

نه باز پس بدهی تو نه من ستانم باز