نـــه از خـــدا نــــه ز پیغمبــــرش حیــا کـردند
ســــر ولـــی خــــدا را ز تــــن جـــدا کـــردند
کســی کـــه جـــان همــه انبیا فــدایش بـاد
چـه‌گــونـه بــا گلـــوی تشنــه‌اش فـدا کـردند
هنـــوز خـــون گلـــویـش بــه خـاک جاری بـود
ســـر مقــــدس او را بـــه نیــــزه‌هـا کـــردنـد
فــــدای غیـــرت عبــــاسیت شــــوم عبــاس
بیــا کــه حملــه بــه نـــاموس کبــریـا کــردند
سـه‌سالـه‌ای کـه چنــان گــوشواره می‌لرزید
چــه شــد کـه گـوش ورا پــاره از جفـا کردند
یتیمـه‌ای کـه کتک خورد و حق گـریه نداشت
بــه کعــــب نیــــزه چـــرا حـــق او ادا کــردند
کسـی کـه بــر سـر دوش رسـول جایش بود
تــــن ورا بـــه ســـم اسـب جـابـه‌جــا کـردند
سلاله‌های ولایت که جسمشان می‌سوخت
بــــرای زینـــب دلســـوخـتـــه دعـــــا کـــردند
کـنــــار نعـــــش بــــــــــرادر زدنــــد زینـــب را
عجــب بــــه عـهـــد رسـول خـدا وفــا کـردند
عجیب نیست اگر شعلـه می‌کشی «میثـم»
دل تـــــو را ز ازل دشــت کــــــربـلا کـــردنـــد
