شب سخت وداع است و دلم تنگ صدای ناله خیزد از دل سنگ ز هر سو می‌زند غم بر دلم چنگ نفس آتش شده از سوز سینه خداحافظ خداحافظ مدینه
امان از جور و بیداد زمانه حرم شد از حرم بیرون شبانه بسان بلبل بی آشیانه رباب و فاطمه، زینب، سکینه خداحافظ خداحافظ مدینه
مدینه داد و بیداد از جدایی بزن ناله به شور نینوایی که شد این قافله کرب و بلایی فلک را نیست با ما غیر کینه خداحافظ خداحافظ مدینه
دعایم بود بر لب گریه کردم نگه کردم به زینب گریه کردم خدا داند که هر شب گریه کردم کنار قبر زهرای حزینه خداحافظ خداحافظ مدینه
مدینه گِل کن از اشکت زمین را که من بردم گل ام‌البنین را یگانه ساقی گل‌های دین را که نبود در وفا او را قرینه خداحافظ خداحافظ مدینه
مدینه گاه‌گاهی یاد ما کن ز چشمانت روان اشک عزا کن دل شب دخترانم را دعا کن که اینانند زهرا را رهینه خداحافظ خداحافظ مدینه
شب انا الیه راجعون است چه گویم روز عاشورا که چون است زمین کربلا دریای خون است منم در بین این دریا سفینه خداحافظ خداحافظ مدینه
