آن خدایی که تو را روز ازل جان بخشید

ریشه و آب و گلت را گل ایمان بخشید

می توانست کند خوک و سگت خلق ولی

بر تو با دست کرم صورت انسان بخشید

صدق و اخلاص و کمال و ادب و فضل و هنر

عشق و ایثار و جوانمردی وایمان بخشید

خاک بودی صدف بحر کمالاتت کرد

همچو دریات گهرهای فراوان بخشید

تو همان قبضه خاکی که خداوند به تو

چشم گریان دل سوزان لب خندان بخشید

داد فرمان به ملک تا که تو را سجده کنند

رتبه ات بر همه عالم امکان بخشید

بر تو پیراهن زیبای خلافت پوشاند

به تو مجد و شرف و عزت و عنوان بخشید

تا به عقل و خرد و روشنیت افزاید

دوستی علی و دولت قرآن بخشید

برحذر باش که یکباره ندزدد شیطان

گنجهاییکه به تو خالق منان بخشید

تا که ره گم نکنی ذات خداوند به تو

چارده مشعل پیوسته فروزان بخشید

از خدا شرم کن و ترک گنه کن میثم

گیرم او جرم تو را از ره غفران بخشید