با آنکه کس به هیچ حسابم نمیکند
مولا به لطف خویش جوابم نمیکند
من لایق غلامی او نیستم ولی
او جز غلام خویش حسایم نمیکند
آباد او شدم چه نیازی به باده ام
حتی می بهشت خرابم نمیکند
من در خور عذاب خدایم ولی چه غم
تا خواجه علیست عذابم نمیکند
از آتش جحیم چه بیمم که آتشی
جز آتش محبتش آبم نمیکند
بر جانم آتشیست که طوفان نوح هم
کاری به آتش تب و تابم نمیکند
خوارم ولی به پای گل خویش باغبان
هرگز جدا زفیض گلابم نمیکند
عاشق از آن شدم بجز دست پاک عشق
بر پای بوتراب ترابم نمیکند
«میثم» به دون مهر علی اهل دوزخم
فرقی زهم گناه و ثوابم نمیکند
