برده ندیده دل ز ما صورت دلربای تو
جلوه‌گر از نقاب، هم روی خدانمای تو
مصلح کل عالمی منجی نسل آدمی
دست خداست سیدی! دست
گره‌گشای تو
پیش‌تر از ولادتم مهر تو بوده عادتم
تو بودی آشنای من، من شدم آشنای تو
همدم سینه‌خستگان! یاور
دل‌شکستگان!
ای همه جا کنار من بگو کجاست جای تو
تو کعبه‌‌ای تو زمزمی ذکر بگو مگر دمی
رسد به گوش عالمی زمزمۀ دعای تو
چه می‌شود که دل برد دیدۀ تو ز دست ما
چه می‌شود که گل کند بوسۀ ما به پای تو
خوش آن دمی که بنگرد شهید دشت کربلا
پرچم سرخ خویش را بر سر شانه‌های تو
رو به سوی مطاف کن طواف کن طواف کن
تا ببرد دل از حرم چهرۀ دلربای تو
صدایت از حرم رسد به گوش عالمی،ولی
خوشا کسی که در حرم می‌شنود صدای تو
سلطنت بهشت را خنده زنان رها کند
«میثم» اگر شبی شود پشت دری گدای تو
