دلم از انتظار آب مکن
با فراقت مرا عذاب مکن
پیش سیل سرشگ خود زامید
خانه ای ساختم خراب مکن
گر جوابم نمیدهی دیگر
از در خانه ات جواب مکن
گر چه لایق نیم توای مولا
جز غلامت مرا خطاب مکن
گنه بی حساب آوردم
تو کرامت کن و حساب مکن
گر چه من خود حجاب وصل توام
تو دگر چهره در حجاب مکن
پرده از ماه رخ کنار بزن
بی نصیبم زآفتاب مکن
بر دلم آتش فرقا زدی
جگرم را دگر کباب مکن
پیش چشم من ای جمال خدا
رخ نهان در پس نقاب مکن
گل چشم مرا به یاد غمت
لحظه ای خالی از گلاب مکن
«میثما» با کتاب و عترت باش
دوری از عترت و کتاب مکن
به جز از دوستان آل علی
بهر خود دوست انتخاب مکن
