ای بمرآت رخت حسن خدا پیدا محمد i
وین به فریادت نجات مردم دنیا محمد i
ای سراپا مهر ای مهر جهان آرا محمد i
ای چراغ آفرینش یا محمد یا محمد i
تو فروغ کبریائی ، تو امام انبیائی
تو به خلقت رهنمائی ، چند در غار حرائی
تا بسوزد تیرگی از غار بیرون آ محمد i
از چه بردی سر به کوه و گفته ای ترک وطن را
ای همه نور ای همه تنها بر افروز انجمن را
لب به نام رب بگشا بشکن سکوت خویشتن را
چند کعبه از خدا خواهد ظهور بت شکن را
احمدا پیغمبری کن ، رهبری کن رهبری کن
آفتابا دلبری کن ، خلق را روشنگری کن
باز کن زنجیر جهل از پای انسانها محمدi
پا برون نه کافرینش بسته صف بهر سلامت
لب گشا تا فصل ها گردد بهار از هر کلامت
قد برافراز ای تمام روزها روز قیامت
این تو ،این جام کرم، این دوستان تشنه کامت
ای چراغ روزگاران ای فروغ چشم یاران
ای خزان ها را بهاران در کویر تشنه باران
گل برویان از دل سوزان این صحرا محمد i
در محیط نور ، چشم آدمی بی نور تا کی
ای حیات جان انسان از تو انسان دور تا کی
دخترک ها زنده با دست پدر در گور تا کی
بردگان را برفراز دوش بار زور تا کی
روح مردی در حقارت زن بزنجیر اسارت
ای ز معبودت بشارت تا بکی ظلم و شرارت
ای خدا را دست ، این زنجیر را بگشا محمد i
ای زبان خالق ای خلق خدا را یار اقراء
ای ز فریاد جهانگیرت جهان بیدار اقراء
ای کلامت نور و رویت مطلع الانوار اقراء
ای کویر تشنه دل از دمت گلزار اقراء
ای خدائی اقتدارت ای جهان در اختیارت
ای خلایق بیقرارت ای بشر چشم انتظارت
لب گشا تا آدمیت را کنی احیا محمد i
در کویر تشنه هستی گل ایمان بپرور
تو مسیح عالمی در جسم عالم جان بپرور
حمزه و عمار و سعد و بوذر و سلمان بپرور
لاله های خویش را در گلبن ایمان بپرور
نبود از دشمن حراست ، نیست بیم از شر ناست
ای ز سوی حق سپاهت ، ای علی (ع) پیر کلاست
ما علی (ع) دادیم بر تو نیستی تنها محمد i
یا محمد ای قلوب خستگان غار حرایت
یا محمد ای بگوش قرن ها بانگ درایت
یا محمد ای طواف خلق برگرد سرایت
یا محمد ای تمام انبیا مدحت سرایت
ای رسولانت پیمبر ، ای سفیر حی داور
ای تو ما را یار و یاور ، از حرا بانگی برآور
با خروش دیگری دریاب امت را محمد i
ای چراغ قرن ها بار دگر روشنگری کن
امت گم کرده را خویشتن را رهبری کن
بار دیگر از حرا بیرون بیا پیغمبری کن
کشتی طوفان اندیشه ها را لنگری کن
بارشی ای ابر رحمت ، غرشی ای بحر غیرت
دور گردیدند امت ، از تو و قرآن و عترت
چاره ای کن ای بما نزدیک تر از ما محمدi
شیعه از آغاز با قرآن و عترت دست داده
پیش سیل فتنه همچون کوه محکم ایستاده
ترک جان در راه جانان گفته سر به کف نهاده
دل به قرآن داده و برپای عترت اوفتاده
شیعه با نور ولایت ، گشته از اول هدایت
کرده از حیدر حمایت ، میکند در خون روایت
آنچه از قرآن و عترت یاد دار د یا محمد i
شیعه از غار حرا ره درغدیر خم گشوده
شیعه از آغاز بعثت با علی (ع) همگام بوده
شیعه اشعار ولایت را به موج خون سروده
شیعه در خون مدح عترت گفته قرآن را ستوده
شیعه یعنی عبد داور شیعه یعنی یار حیدر
شیعه یعنی حرف آخر شیعه یعنی جسم بی سر
شیعه جان است و کند پرواز دائم با محمد i
شیعه بر سنگ حرا شعر ولایت می نگارد
شیعه هر جا پا گذارد بعثتی در یپش دارد
شیعه جان در یاری آل محمد iمی سپارد
شیعه سر در خط قرآن حکم عترت می گذارد
چارده خورشید دارد ، سر خط تایید دارد
شیعه در خون عید دارد ، یک جهان توحید دارد
شیعه راهش بوده راه دخترت زهرا محمد i
شیعه دائم با غدیر با محرم انس دارد
شیعه با مولای مظلومان عالم انس دارد
شیعه نوک نی بوجه الله اعظم انس دارد
شیعه در خط علی (ع) با (نخل میثم) انس دارد
شیعه یعنی در مکنون ، شیعه یعنی عبد بی چون
شیعه یعنی روی گلگون ، شیعه یعنی چشمه خون
شیعه باشد با تو در پیدا و نا پیدا محمد i
