ای مهین دخت مرتضی زینب

اسوة مکتب رضا زینب

انجم آرای آسمان قدر

محور گردش قضا زینب

روشنی بخش دیدة زهرا

زیب آغوش مرتضی زینبd

تا صف حشر عالم هستی است

با پیام تو کربلا زینبd

اوّلین دخت حیدر و زهراd

دومین عصمت خدا زینبd

کیستی ای بخاک مقدم تو

پدر و مادرم فدا زینبd

خطبه‌های تو آتشین امّا

کلمات تو جانفزا زینبd

این عجب نیست روز عاشورا

گر بگوید حسین، یا زینبd

آنکه بوسید دست زهرا را

بوسه زد چهرة تو را زینبd

شش برادر جدا شد از تو، ولی

صبر از تو نشد جدا زینبd

چه بگویم که هر چه گویم هست

در ثنای تو نارسا زینبd

تا ابد اهل آسمان و زمین

بتو دارند التجا زینبd

دل ببام تو مرغ سرگردان

جان بخاک درت گدا زینبd

صابرین را بهر بلا آید

از تو در گوش جان ندا زینبd

همچو زهرا شفاعت از امّت

میکنی در صف در صف جزا زینبd

مهر جز مهر تو حرام حرام

راه جز راه تو خطا زینبd

زورق صبر را تو راندی تو

ز ابتدا تا به انتها زینبd

گر نبد پایداری تو نبود

رکن توحید پا بجا زینبd

شرح صبر تو در کتاب خداست

کاف و ها ویا و عین و صادگو است

ای تو را از خدا امامت صبر

وی بخاک درت اقامت صبر

هم بپایت جبین حلم و رضا

هم بدستت زمام دولت بر

روی دوشت ستاده کوه بلا

زیر پایت شکسته قدرت صبر

بهمه آیه‌های صبر قسم

همه در وصف تو است صحبت صبر

زیر پای تو خُرد قدرت کفر

پیش صبر تو طاق طاقت صبر

مظهر صبر مادری به خدا

بابی انت، ای حقیقت صبر

بعد مادر به اقتدار پدر

بر سر دوش تو است رایت صبر

پا بپای قیام عاشورا

بوده در قامتت قیامت صبر

صبر از همّت تو فاتح شد

نه تو را بر سر است منّت صبر

نیست در نقل استقامت تو

غیر افسانه‌ای حکایت صبر

جای هر تازیانه بر بدنت

یک نشان است از علامت صبر

ز تو شایسته درس حلم و رضاست

از تو زیبد همی ز عامت صبر

در ثنای تو هست و امّ و ابت

هرچه نازل شده است آیت صبر

بولّی خدا تو دادی صبر

ای تو را از خدا ولایت صبر

سرنگون از تو کاخ ظلم و ستم

پایدار از تو سر و قامت صبر

ای در آغوش تو رضا را، رُشد

وی بدامان تو ولادت صبر

تو به اسلام آبرو دادی

در دیار بلا ز شدّت صبر

شرح صبر تو در کتاب خداست

کاف و ها و یا و عین و صاد گواست

ای گل ناز پرور زهراd

وی بهشت معطّر زهراd

مهر سر تا بپای پیغمبرi

ماه از پای تا سر زهراd

بتو زیبد بتو، امامت صبر

که تو هستی تو دختر زهراd

از دم کفر سوز تو خیزد

نطق اسلام پرور زهراd

عاشق آفتاب طلعت تو

ماه در خون شناور زهراd

باغ سرسبز آرزوی علیa

نخل امید پرور زهراd

بودی از کودکی بخانة وحی

مونس و یار و یاور زهراd

که ز طفلی هماره می‌گشتی

دور زهرا چو مادر زهراd

کس نداند که این توئی یا او

چون نشینی برابر زهراd

فاطمه کوثر محمدi و تو

تا صف حشر کوثر زهراd

گفته مدح تو را خداوندی

که بود مدح گستر زهراd

وصف تو مدح تو فضائل تو

کلمات مکرّر زهراd

از تو نوشند تا قیامت آب

همه گلهای پرپر زهراd

راه زهرا و تو است هر دو یکی

ای سراپای مظهر زهراd

محمل و قتلگاه سنگر تو

به تو و باب و شوهر زهرا

بندای مقدّس قرآن

بروان مطهّر زهراd

به جبین شکستة تو قسم

به جراهات پیکر زهراd

شرح صبر تو در کتاب خداست

کاف و ها و یا و عین و صاد گواست

ای خداوند صبر مفتخرت

وی رسولان عشق خاک درت

مکتب صبر حاصل سخنت

آیت فتح رایت ظفرت

نخل امید انبیائی تو

جوشش خون اولیا ثمرت

میگرفتی هماره پیغمبرi

همچو ز هرای خویشتن به برت

اسوة استقامتی که خدا

کرده در پیش هر بلا سپرت

پدر و مادرم فدات که هست

فاطمه مادر و علی پدرت

ای به یک روز مادر دو شهید

ای فدای دو نازنین پسرت

ای که در طول کمتر از یکروز

ماند هفتاد داغ بر جگرت

چرخ از بار غصّه تو خمید

تو که بودی! که خم نشد کمرت

آبروی حسین بودی تو

بخدا شد حسین مفتخرت

تاب هجر تو را نداشت از آن

با سر خویش گشت هم‌سفرت

خواستی خون بپای او ریزی

چوب محمل از آن شکست سرت

به جهاد مقدّس روزت

به نماز نشسته سحرت

بر دل خصم آتش افکندی

با وجودی که بود خون جگرت

کربلا از تو کربلاست هنوز

ای دو صد کربلا به هر خبرت

تا ز قرآن کنی تو دفع خطر

هیچ بیمی نبود از خطرات

انقلابی عظیم بر می‌خواست

اوفتادی بهر مکان گذرت

مظهر صبر حیّ دادگری

گفته مدح تو حیّ دادگرت

شرح صبر تو در کتاب خداست

کاف و ها و یا و عین و صاد گواست

نه فقط یاور حسینی تو

که پیام آور حسینی تو

تن تنها بموج دشمن‌ها

یارو هم سنگر حسینی تو

در مقام خطابه و ایثار

پدر و مادر حسینی تو

جاودان است تا ابد نورت

شمع روشنگر حسینی تو

در تو باید حسین را دیدن

مُظهر و مَظهرَ حسینی تو

مادر و دختر چهار شهید

قهرمان خواهر حسینی تو

به چه خواهر، که بایدت گفتن

مادر دیگر حسینی تو

اولین یار و آخرین گلاب

تا دم آخر حسینی تو

لاله‌ات پرپر و گلاب افشان

بر گل پرپر حسینی تو

در ریاض بخون نشستة عشق

نخل بارآور حسینی تو

خون جگر با شهادت دو پسر

بر علی اکبر حسینی تو

چه بدوش نبی چه بر سر نی

همه جا یاور حسینی تو

شهر عشق و محبت است حسینa

بحقیقت در حسینی تو

سینه در پیش سنگ کرده سپر

حامی دختر حسینی تو

جان بکف برگرفته در گودال

زائر پیکر حسینی تو

دست از جان خویشتن شسته

هم سفر با سر حسینی تو

در سپهر بلند صبر و رضا

برترین اختر حسینی تو

بتو و عزم و همتت نازم

که بقا پرور حسینی تو

شرح صر تو در کتاب خداست

کاف و ها و یا و عین و صادگو است

قدرت عالم آفرین داری

دست داور در آستین داری

هم خدا در تو خویش را دیده

هم تو چشم خدای بین داری

قَدَرَت از یسار در فرمان

با قضا حکم در یمین داری

برتری برتری ز حدّ گمان

پای بر قلّة یقین داری

درس ناخوانده گِرد خرمن علم

نسل در نسل خوشه چین داری

زینبی زیب امّ و زین ابی

روی آن، آبروی این داری

تو بخوان خطبه ای خطیبه حق

که به لب آیت مبین داری

کلماتت دل کلیم بَرَد

نفس عیسی آفرین داری

آبرو بخش چهرة دین است

نقش خونی که بر جبین داری

راستی دختر علی هستی

کاین چنین عزم راستین داری

پدر و مادرم فدات که خود

پدر و مادری چنین داری

ای سماوات بنده‌ات ز چه رو

چهره بر دامن زمین داری

کاش گردد سپهر خاکستر

که تو فریاد آتشین داری

چون بویرانه‌ات مکان دادند؟

ای که افلاک در نگین داری

کورم ار روی ناقه‌ات بینم

جای بر چشم حور عین داری

کوه صبری و پیش سیل بلا

پاس از زین العابدین داری

راستی راستی تو حقّ حیات

از ازل تا ابد بدین داری

به محمّدi قسم تو قرآن را

زنده تا روز واپسین داری

شرح صبر تو در کتاب خداست

کاف و ها و یا و عین و صاد گواست