ای ثنایت به لب دعای مسیح
نــام جـانپرورت شفـای مسیح
صحــن آزادی و عتیــق تـــواند
آن یکی مروه این صفای مسیح
آفرینش غباری از قدمت
کعبـۀ روح انبیـــا حـرمت
عرش یک قبضه خاک از کویت
خضــر رویــیــده از لـــــب جــویت
دل مـوسی مقیـم طــور شما
چشم یوسف به چشم و ابرویت
پیش از آنی که گل شود گل ما
بـــوده بیــتالجــواد تـــو دل مــا
عرش گم گشته در خراسانت
فــرش خشتی کنــار ایوانت
پسـر و دختــرم فـــدای جــواد
پــدر و مــــادرم بــه قــربانت
عطر ایمان غبار تربت توست
دل مؤمن دیـار غربت توست
تـو قیـام منی امـام رضا
تـو سلام منی امام رضا
بـه تمام پیمبران سوگند
تـو امــام منی امـام رضا
من اگر دور از دیار توام
درمیان همه کنـار توام
در حــریمت چو بــاد میآیم
مثـل آه از نهـــاد میآیم
همه درهای توست باز ولی
مـن ز بـابالجواد میآیم
تو کریمی و عالمیست گدا
بـه جـوادت بـده به راه خدا
تو تبارک تو نور و فرقانی
تو زبان و تو روح قرآنی
آبـــرو آبــــرو گرفتـه ز تو
تـو همـه آبروی ایرانی
اگر ایـران تــو را نداشت چـه داشت؟
گر خراسان رضا نداشت چه داشت؟
مهر تو هم چو جان به پیکر ماست
سایهات تا بهشت بر سر ماست
قــدم تــوست روی چشـــم همــه
حــرم تـــو پنـــــاه کشــور ماست
وحــده لا الــه الا هـــو
علمت سبز ضامن آهو
ای تمــام بهشـت مـرقد تــو
همه دلها مقیم مشهد تو
روشنیبخش دیدۀ خورشید
نــور گلدستــهها و گنبـد تو
روی هر خشت یک ملک پیداست
نقـش بــال و پـرش امام رضاست
در امامان رئوف شهرت توست
سنـگ هـم راهی زیارت توست
نــاز سائـل کشیــدن از آغـــاز
شیوه و عادت و سجیت توست
دشمن از جود توست شرمنده
شتـــر اینجــا شـــود پنـــاهنده
چار صحنت بهشت قرب خداست
نــزد هـــر فـــرد یــک امام رضاست
زائــرت بـسکـــه مهــربان استی
با تو حس میکند خودش تنهاست
مثل تو میزبان ندیده کسی
اینقدر مهربان ندیده کسی
شهریــــارا مــؤیَّـد آمـدهای
بــا جــلال محمَّـــد آمدهای
دیدی ایرانیان غریب استند
از مدینه به مشهد آمدهای
سر به شهر خودت زدی مولا
یابن زهــرا خـوش آمــده مولا
ای همـه قلـــبها خراسانت
هــر دلــی آهــــوی بیــابـــانت
دوستانت که جای خود دارند
دشمنان هم خجل ز احسانت
حرمت قلب قلب ایران است
همه ایران ما خراسان است