ای شب عاشور شور آورده ای شعله در دریای نور آورده ای ای شب زیبای هفتاد و دو یار لیلة الاحیای هفتاد و دو یار در فضای سینه، ماهت آتش است اخترانت اشک و آهت آتش است ای شریک سینه های سوخته تو شبی یا خیمه ی افروخته ذکر جانسوزت ندای العطش گشته لبریز از صدای العطش مرغ شب پر باز کن، پر باز کن با شرار آه من پرواز کن پر بزن آنجا که جان پر می زند مر غ روح عاشقان پر می زند پر بزن تا کعبه ی قالوا بلیٰ تا ابد بیتوته کن در کربلا سوز سقا را دمی احساس کن رو به سوی خیمه ی عباس کن برتن بی تاب ها تابی ببر از برای تشنگان آبی ببر بس که طفلان راست برلب، آب! آب! از خجالت آب هم گردیده آب اشک چشم اصغر و آه رباب کرده امشب قلب دریا را کباب دامن دُردانه ها دریای دُر جام خالی چشم ها از اشک پر از عطش ذکر عطش از یاد رفت آبروی آب هم بر باد رفت آسمان امشب فرو ریزی به خاک چون دل عباس گردی چاک چاک ماه سر گردان شوی در آسمان هم زمین آتش بگیرد هم زمان کاش از ظلمت شود عالم سیاه تا نیاید شمر دون در قتلگاه صورت اکبر تماشایی شده مادرش در خیمه زهرایی شده این صدای گریه ی پیغمبر است یا مناجات علی اکبر است آه یاران این بود جان حسین لاله ی لیلا و قرآن حسین حیف از این لاله که پرپر می شود مثل گل صد پاره پیکر می شود حیف از این قرآن که با شمشیرها آیه هایش را بود تفسیرها لیلة الاحیای مصباح الهداست این شب بیداری خون خداست ای شب درد و شب رنج و ملال از تو دارم، از تو دارم این سوال ظهر فردا گر بیفتد بر زمین دست های زاده ی ام البنین چون صدای ناله اش آید به گوش پرچم او را که می گیرد به دوش؟ کی در آن میدان علمداری کند؟ تا که ثارالله را یاری کند آه آه از قلب زینب آه آه وای بر فردا و امشب آه آه تا برآید شیعه را آه از نهاد اشک میثم وقف ثارالله باد
