ای وارث پیمبر و قرآن و دین، بیا تنها تویی امید همه ناامیدها ای در ائمه از همه تنهاترین بیا ای در میان جامعه تنهاتر از همه در دیده اشک غربت ما را ببین، بیا خانه به دوش فاطمه در شهر و کوه و دشت باشد هنوز جد تو خانه نشین بیا تا چند تیر عایشه در پیکر حسن؟ تا چند خون در آن گلوی نازنین؟- بیا تا کی سر حسین به بالای نیزه‌ها؟ تا چند جسم بی‌سر او بر زمین؟- بیا تا چند تیغ خشم خداوند در غلاف؟ تا چند دست عدل تو در آستین؟- بیا تا چند عمه‌های تو در شهرها اسیر؟ نامحرمانشان ز یسار و یمین، بیا عجل علی ظهورک یا صاحب الزمان «میثم» دعا کند، تو بگو آمّین، بیا
