فوق باور
اینجا مزار کوثر دخت پیمبر است
یا تربت مقدس زهرای دیگر است؟
طوف حریم کوچک اوکن که زائرش
با زائر حسین، شریک و برابر است
این چارساله بهر چهل‌ساله‌ها مراد
این آن یتیمه‌ایست که بر خلق، مادر است
این داغ‌دیده بر جگرش داغ‌روی‌داغ
این نازدانه وارث گل‌های پرپر است
قرآن روی دست حسین است و زینبین
جایش به روی سینۀ عباس و اکبر است
با دست بسته از همه عالم گره‌گشا
با پای خسته‌اش به همه خلق، رهبر است
روی کبود، بوسه‌گه هرشب حسین
لب‌های خشک، آب حیات برادر است
با اشک دیده حامل پیغام هر شهید
با سن کم شفیعۀ فردای محشر است
در زیر تازیانۀ دشمن یکی نگفت
این نازدانه پارۀ قلب پیمبر است
پیراهن سیاه اسیریش بر بدن
آیینه‌دار چادر زهرای اطهر است
یک دختر سه‌ساله و یک کربلا بلا
غم‌های بی‌شمارۀ او فوق باور است
این نازدانه باب حسین است در دمشق
«میثم»همیشه چشم امیدش بر این در است
