کشتی ما دین و کشتی بان ما ایمان ماست

سرکشان را گردن تسلیم در فرمان ماست

ناله ی مظلوم با فریاد ما خیزد به چرخ

شیوه ی ظالم ستیزی با خدا پیمان ماست

با سر بی تن چو بسمل رقص ها خواهیم کرد

عمر ما، جان دادن ما، در ره جانان ماست

چشم دشمن کور گردد گر به بیند زیر تیغ

زخم ما را خنده، مانند لب خندان ماست

هر طلوع صبح ما صبح طلوع نهضتی است

روزهای ما همه آغاز بی پایان ماست

پیش تر از بودن خود خویش را آراستیم

اشگ، زیب چهره و خون، زینت دامان ماست

دامن گلگون ما از ننگِ بی دردی بری است

در حقیقت درد ما بالاترین درمان ماست

پیش تر از شیر مادر آب کوثر خورده ایم

بحر رحمت در گلو آب بقا عطشان ماست

کربلا دانشگه و استاد این مکتب حسین

درس ما هیهات من الذّله، حقّ میزان ماست

طالبان دین و دانش رو به این سو آورید

آنچه را دنبال آن گشتید در قرآن ماست

چوب دار میثم تمّار «میثم» را خوش است

این نه چوبِ دار باشد مشعل عرفان ماست