خاک سر کوی تو، خوب تر از عالم است

گل به گل روی تو هر چه بخندد کم است

خرّمی عالم از غنچه ی لبخند توست

یکدم اگر بشکفی هر دو جهان خرّم است

هر نفست یک شجر هر سخنت یک کلیم

هر گل لبخند تو یک پسر گل مریم است

گر چه به رخ آدمی! خوب تر از عالمی

گرد قدم های تو خاک گل آدم است

ای همه جا جلوه گر حاضر دور از نظر

بس که عیانی رخت گم شده ی عالم است

مصلح عالم بیا منجی آدم بیا

بی تو جهان وجود خیمه ای از ماتم است

دامن وصل تو هجر، خال سیاهت حجر

چشم همه حاجیان در طلبت زمزم است

طالب خون حسین فاطمه را نور عین

هنوز چون تیغ تو قامت زینب خم است

خاتم و خاتم تویی وارث این دم تویی

پرچم سرخ حسین یک سند محکم است

سوز درون شماست در نفس اهل دل

اشگ فراق شما خون دل «میثم» است