امروز دوشنبه ، ۱۰ اردیبهشت ۱۴۰۳
مدینه ابستن بیدا بود

         مدینــه آبستـن بیــداد بـود (سقیفه)
نقطــۀ انفجــار فریــاد بـود   
در شـرر فتنـه فـلک سوخته   
بـال و پـر خیل ملک سوخته   
فتنه عظیم است و بلا بس عجیب   
قرآن، تنهـا شده، عترت غریب   
گشته ز همگامـی اهـل ضلال   
آیــۀ «اکمَـلْتُ لکم» پایمـال   
رفته فقط دو ماه و نیم از غدیر   
دین شده در چشم حقیران حقیر   
باز بـه شیطان شده آغوششان   
قـول نبـی گشتـه فراموششان   
کفــر شــده زیــور آیینشان   
دیـن شده پیراهن چرکینشان   
غدیـر تعطیل شد ای وای من   
سقیفه تشکیل شـده ای وای من   
دشمن مأیـوس شـده از غدیر   
کز نفس ختم رسل خورده تیر   
امیـر مسلمیـنِ عالـم شــده   
آه که قـرآن کمرش خـم شده   
سینه پر از ناله و دل پر ز درد   
آی محمّـد بـه جهان بـاز گرد   
علی که حق بود و به حق نصب شد   
ببین چگونه حق او غصب شد   
حـق شـده پایمـال پیکارهـا   
بـاز شـده مـشت ستمکارهـا   
آنکه نهان داشت به دل کینه‌ها   
فـاش زنـد سنگ بـه آیینه‌ها   
تیـر رهـا کرده بـه سوی علی   
تیغ کشیده است به روی علی   
خون زده در سینه توحید جوش   
بولهبـی آمده هیزم بـه دوش   
تا کـه بسوزد حـرم وحـی را   
بشکند از کین قلم وحـی را  
ریخت به هم نظام توحید را   
کشت در این فاجعه خورشید را   
گرفتم اینکه بگذریم از غدیر   
نیست کسی به غیر حیدر، امیر   
بت مگمارید بـه پـاس حرم   
وصلۀ ناجـور و لبـاس حرم؟   
وای به من نفس پیمبـر کجا   
قاتــل صدیقــه اطهـر کجا   
کیست علی؟ تمام ختم رسل   
به جـان او سـلام ختـم رسل   
کیست علی؟ تمام میزان حق   
دست حق و چشم حق و جان حق   
کیست علی؟ حقیقـت ابتــدا   
کیست علی؟ کلیـد فتح خـدا   
کیست علی؟ قـدر، ولی قدر قدر   
کیست علی؟ بــدر، بگـو بــدر   
کیست علی؟ امام پیش از وجود   
کرده به خاک درش آدم سجود   
امام دین کیست به غیر از علی   
تمام دین کیست به غیر از علی   
روی خدا روی دل‌آرای کیست؟   
دوش نبی جـای کف پای کیست؟   
تیغ که بـر تـارک مرحب نشست؟   
دست که بت‌هـای حرم را شکست؟   
نــام کـه جــز او اسـدالله بود؟   
مگــر نـه اینکـه او یـدالله بود؟   
ظلم به عدل که هـلاک اوفتاد؟   
عَمر ز تیغ که به خـاک اوفتاد؟   
فاتح میـدان محمّـد کـه بـود؟   
جان علی جان محمّد که بود؟   
فاطمه ریحانـه روح نبـی است   
فاش بگویید که ناموس کیست؟   
اگر چه در شعـر دگـر گفته‌ام   
دوبـاره می‌گویــم اگـر گفته‌ام   
مغــز، علـی و دگـران پوستند   
تمــام انبیــا علــی‌دوستنــد   
تمام نخل «میثم» این است و بس   
غیـر علـی امـام مـا نیست کس