ملک وجود گم شده در جستجوی تو

خالی مباد محفلی الز گفتگوی تو
گر رو نما دهم دو جهان را چه قابل است

در پیش یک نگاه خیالی به روی تو

من کیستم که سجده بر این آستان برم

ای مهر جبرئیل امین خاک کوی تو

بی تو نظام عالم هستی خورد به هم

کلّ وجود بسته به یک تار موی تو

چشمی نیافتم که نبیند رخ تو را

رویی ندیده ام که نباشد به سوی تو

بیمار گشت روح مسیحا در آسمان

از بس که مُرد و زنده شد از آرزوی تو

با آنکه خضر آب حیاتش به لب رسید

باشد همیشه تشنه لب آب جوی تو

تو با هزار جلوه نمودی جمال خویش

من با کدام دیده کنم جستجوی تو

گودال قتلگاه زچشمت فرات اشک

صحرای کربلاست پر از عطر و بوی تو

در انتظار یک گل لبخند، سال ها

«میثم» شراب اشگ خورد از سبوی تو