روز ما در شامتان جز شام ظلمانی نبود
ای زنان شهر شام این رسم مهمانی نبود سنگ باران مسلمان آنهم از بالای بام
این ستم بالله روا در حق نصرانی نبود پایکوبی در کنار رأس فرزند رسولi
با نوای ساز آیین مسلمانی نبود ما که رفتیم ای زنان شام نفرین بر شما
ناسزا گفتن سزای صوت قرآنی نبود مردهاتان بر من آوردند هفده دسته گل
دستة گل غیر آن سرهای نورانی نبود ای زنان شام، آتش بر سر ما ریختید
در شما یک ذرّه خُلق و خوی انسانی نبود ای زنان شام، در اطراف مشتی داغدار
جای خوشحالیّ و رقص و دست افشانی نبود ای زنان شام، گیرم خارجی بودیم ما
خارجی هم گوشة ویرانه زندانی نبود طفل ما در گوشه ویران، دل شب دفن شد
هیچکس آگاه از آن سرّ پنهانی نبود ای سرشک شیعه شاهد باشد بر آل رسولi کار «میثم» غیر مدح و مرثیت خوانی نبود
