طـواف خانـه پـروردگار بـا تو خوش است

دعای عاشق شب زنده دار با تو خوش است

میـان جمـع نشستم، ولـی بـه خـود گفتـم

بـه هـر کنار که آیم، کنار با تو خوش است

بـه عـزت حجـر و رکـن و مستجـار قسم

زیـارت حجـر و مستجار با تو خوش است

چه سوی کعبه، چه کرب و بلا، چـه راه نجف

به هر طرف که شوم رهسپار با تو خوش است

تمـام عمـر بــدون تـو احتضــار بــوَد

چو جان رسد به لبم، احتضار با تو خوش است

سـلام نافلـه را هـر کـه داد بـا خـود گفت:

دعا به خلوت شب های تار با تو خوش است

مدینـه و نجـف و کاظمیـن و کـرب و بـلا

به هر چهار قسم، هر چهار با تو خوش است

همـاره خنـده بـدون تـو گریـۀ دل ماست

بیا که گریه چو ابر بهار با تـو خوش است

بــه پایــداری میثم قسـم کـه «میثم» را

اگر برند به بالای دار، بـا تـو خوش است